Шамъи ҳаёти шумо равшан

Шамъ, чароғҳои устувор дар холигоҳи тира,

Шӯълаи ҳалиму ҷилозанандаи онҳо оҳиста оғӯши сарди шабро дур мекунад,

Рехтани нури гарм ва тиллоӣ, ки дар саросари ҳуҷра рақс мекунад,

Ҳар кунҷро бо нури мулоим ва тасаллӣ равшан кардан,

Моро бо иродаи орому нарм дар миёни тираи иҳотакунанда роҳнамоӣ мекунад,

Ҳидоят кардани қадамҳои мо, ором кардани тарсу ҳарос, вақте ки сояҳо дар ҳузури онҳо ақибнишинӣ мекунанд.

Дар пичирросҳои хомӯши шаб шамъҳо ҳамчун посбонони хомӯш меистанд,

Оташҳои онҳо, мисли посбонони меҳрубон, тарсу ҳаросро, ки дар торикӣ пинҳон мешаванд, дур мекунад,

Ҳар пилта бо ваъдаи умед ва гармии хотираи рӯз фурӯзон аст,

Бӯи обшавии муми ва тарқишҳои нозуки риштаҳои сӯзон,

Симфонияи садоҳои нарм, ки оромиро бо ҳисси сулҳ пур мекунад,

Чун рақси сояҳо дар девор афсонаҳои замонҳои қадимро нақл мекунад,

Ва дар шуълаи шамъ, мо як лахза истирохат меёбем,

Паноҳгоҳ аз суръати беист ҷаҳон, таваққуф барои андеша ва будан.

Дар он ҷо як корхонаи шамъ мавҷуд аст ва зиёда аз 25 сол бо шамъ таъмин мекунад, маҳсулоти хурд ҷаҳони бузургро фурӯзон мекунад